Vaak worden appels uit hoogstamboomgaarden niet geoogst omdat de oogst, ladder op en af, niet rendabel is voor appels die te klein of te groot zijn voor een winkelschap, of die een vlekje hebben. Als er cider van gemaakt wordt is dit een ander verhaal. En doordat Elegast van de oogst een mooie buitenactiviteit maakt, waar veel mensen bij willen zijn, is het arbeidsintensieve karakter van de oogst geen probleem maar een mooie ervaring!

Waarom willen we hoogstamboomgaarden behouden? Ze zijn overblijfselen van een biodivers en gevarieerd landschap van houtwallen, hagen, lanen, bosjes, solitaire bomen, en boomgaarden: een landschap met veel natuur en leven. Sinds wij geboren zijn, is 50% van het vogel- en insectenleven verdwenen door de grootschalige moderne landbouw. Deze hoogstamboomgaarden zijn reservaten: de oude bomen hebben holtes voor vleermuizen en vogels, de oude bast en dode takken zijn een habitat voor insecten, we komen overal mossen, korstmossen en zwammen tegen op de bomen, en ook het gras en de kruiden onder de bomen zijn divers in flora en fauna.

Doordat Elegast deze cider maakt, is er een verdienmodel voor de eigenaren van de boomgaarden waarmee de bomen in stand gehouden kunnen worden. Ze oogsten langs de Vecht, Kromme Rijn, en in de Betuwe langs Linge en Waal, stuk voor stuk op prachtige plekken. Van oudsher werd op de oeverwallen langs deze grote en kleine rivieren fruit geteeld. De grond is rijk maar ook doorlatend, perfect voor fruitbomen. Nog steeds behoren de hoogstamboomgaarden er tot kenmerkende landschapselementen.